سـارا اَنـار دارد!

صبح تا شب با خودم میجنگم 

که بتونم آدما رو همونطوری که هستن قبول کنم

که خودمو اثبات نکنم

که تو ذهنم باهاشون نجنگم... حرف نزنم

دقیقا مثل گذشته ها...

آخر سر ولی میدونی میرسم به چی؟ 

لعنت به باعث و بانیش...

لعنت به تو...

لعنت به اون...

لعنت به من...

هیشکی نمیفهمه اینو...

و من هزار بار تو خودم میشکنم...