سـارا اَنـار دارد!

از من میشنوین نخونین این مزخرفاتو...

این روزا تو هر کانالی که از بچه های وبلاگی عضوم

یا هر وبلاگی که می خونم

می نویسن که فلان دیدار وبلاگی! با یک هدیه وبلاگی! با یک دوست وبلاگی!

یا ارسال بسته پستی! با فلان هدیه! با فلان کتاب! برای فلان دوست وبلاگیم!

با چه به به و چه چهی هم توضیح میدن...

حتی چند وقت پیش یکیشون از دیدار با تو نوشته بود...

الانا دیگه برام هیچ اهمیتی نداری

نه دوست دارم نه ازت متنفرم ولی تاثیر بدی رو زندگیم گذاشتی 

نمیدونم من همیشه تو دنیای واقعی تو دوستی پیش قدم بودم ولی هیچوقت اهل دنیای مجازی نبودم و نیستم

ولی هیچ خبر داشتی، هیچ میدونستی اولین نفری و تنها فردی که از دنیای مجازی من ملاقاتش کردم تو بودی؟ 

اولین نفری و تنها فردی که خواست از این دنیای مجازی بهم هدیه بده تو بودی؟ 

یه کتاب شعر از فروغ با جلد قهوه ای که من قبولش نکردم...

حق داشتم نه؟ 

حالا دارم فکر می کنم اصلا اون کتاب مونده هنوز یا...

یا... یا...

بیشتر فکر می کنم به سرنوشت یا دچار شده باشه...

+ البته زیاد تعجبی نداره... من همیشه سعی کردم معنی واقعی رفاقت رو بفهمم و حفظ کنم ولی متقابلا...

حتی تو دنیای واقعی...

چرا هر کی هر طوریه، دقیقا به پستش مخالفش میخوره؟؟